Alles voor de website staat klaar. Teksten zijn aangeleverd, foto’s geselecteerd en een laatste check heeft plaatsgevonden, tenminste dat dacht ik. Ik lees namelijk een mail van de webbouwer over het belang van blogs. Hell no, dacht ik. Herken je deze angstgevoelens misschien ook wanneer je je begeeft op onbekend terrein? Onbewust of stiekem toch bewust heb ik al die tijd het onderwerp bloggen vermeden. Want ja, waar moet ik het in hemelsnaam over hebben? Wie zit er op mijn schrijfsels te wachten?
Waarom zou ik dit doen, ik ben hier totaal niet goed in. Mijn gedachten draaiden overuren en hoe ga deze innerlijke criticus aanpakken?
Heb jij ook zo’n luide innerlijke criticus?
Over goed 2 weken heb ik mijn afspraak met Mok van Webbouwen aan de keukentafel. Wat moet ik met de overtuigingen die ik heb over het schrijven van blogs? Met andere woorden wat kan ik hier mee? Ik kan er uiteraard voor kiezen om het gewoon niet te doen, dat zou de makkelijkste optie zijn. Wat nu als ik het toch ga doen? Wat heb ik dan nu nodig?
Ik begon met het lezen van verschillende forums die tips en tricks gaven en downloadde een
checklist met allelei do’s and don’ts. Ik realiseerde me, hoewel de praktische tips verhelderend waren, dat ik vooral werk te doen had op het stukje overtuigingen. Waarom geef ik zoveel gehoor aan deze saboteur? Wat kan ik doen om deze innerlijke criticus aan te pakken?
Schrijven tot je een ons weegt
Ik koos ervoor om mijn overtuigingen eens nader onder de loep te nemen. Ik kwam 10.000 gedachten tegen die voeding gaven aan de angst voor het schrijven van blogs. Gedachten als: Ik heb toch niets te melden en ik kan niet zo leuk en humoristisch schrijven als sommige andere bloggers. Ik schreef al mijn overtuigingen op totdat ik helemaal leeg was en niets meer kon verzinnen. Ik bekeek alles wat ik had genoteerd en vroeg mezelf bij elke overtuiging af: Is het waar? Helpt het mij? Het inzicht dat ik kreeg was dat de overtuigingen niet klopte, totaal niet helpend waren en dus vooral destructief van aard bleken.
Na een adempauze vervolgde ik mijn onderzoek door de positieve kanten te belichten wanneer je in de wereld stapt van bloggers. Wat brengt het me wel en welke acties kan ik ondernemen. Het is een heerlijk gevoel om het heft in eigen handen te nemen en in de actiestand te stappen. Mijn eerste blog was geboren en je leest het resultaat as we speak.
Het stappenplan om je innerlijke criticus aan te pakken:
- Schrijf alle overtuigingen die je over het onderwerp hebt op totdat je helemaal leeg bent en niets meer weet op te schrijven.
- Onderzoek je overtuigingen: Is het waar? Helpt het mij?
- Neem even rust, eventueel met een ademhalingsoefening.
- Pak vervolgens de tijd om de positieve kant van het onderwerp te belichten. Wat brengt het je? Welke helpende gedachten komen er bij je op?
- Kom in actie! Houd voor ogen wat het je brengt.
Mijn nieuwe overtuiging: Ik schrijf mijn blogs met plezier en vertrouwen.
Omdat de innerlijke criticus nooit helemaal stil zal zijn heb ik een affirmatie opgesteld over het
schrijven van blogs.
6. zou je dus kunnen omschrijven als: stel een helpende affirmatie op en herhaal deze totdat je het ook echt voelt en leeft.
Met dank aan de inspirerende mail van Mok “To blog or not to blog”.